Matta 8. bölüm

1 Ve dağdan inince büyük kalabalıklar O'nun ardından gittiler.

2 Ve işte, bir cüzamlı gelip, "Ya Rab, eğer istersen beni temizleyebilirsin" diyerek O'na tapındı.

3 İsa da elini uzatıp ona dokundu, "İsterim, temiz ol" dedi.Ve hemen cüzamı temizlendi. 

4 Ve İsa ona dedi:* "Sakın kimseye söyleme; ama git kendini kâhine göster ve onlara tanıklık için Musa'nın emrettiği armağanı sun."

5 Ve İsa Kefernahum'a girdiği zaman, O'na bir yüzbaşı geldi, kendisine yalvararak,

6 "Ya Rab, hizmetçim fena hâlde azap çekerek evde felçli yatıyor" dedi.

7 Ve İsa ona, "Gelip onu iyileştireceğim" dedi.*

8 Yüzbaşı da cevap verip dedi: "Ya Rab, ben lâyık değilimki, damımın altına giresin; ama sadece bir söz söyle ve hizmetçim iyi olacaktır.

9 Çünkü ben de yetki altında bir adamım, yetkim altında askerler vardır; ve şuna, 'git' derim ve gider ve başka birine, 'gel' derim ve gelir ve köleme de, 'şunu yap' derim ve yapar."

10 İsa da bunu duyunca hayran kaldı ve ardından gelenlere dedi: "Doğrusu size derim, İsrail'de bile böylesi büyük iman bulmadım.

11 Ve size derim ki, doğudan ve batıdan birçokları gelecek ve göklerin krallığında İbrahim, İshak ve Yakup'la birlikte sofrada oturacaklar.

12 Ama krallığın oğulları dış karanlığa atılacaklar; orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacaktır."

13 İsa da yüzbaşıya, "Git ve sana iman ettiğin gibi olsun" dedi. Ve hizmetçi o saatte iyileşti.

14 Ve İsa Petrus'un evine geldiğinde, onun kaynanasını ateş içinde yatmış hâlde gördü. 

15 Onun eline dokundu ve ateş onu bıraktı; ve kalkıp onlara hizmet etti.

16 Ve akşam olunca, cinlere tutulmuş birçoklarını O'na getirdiler ve ruhları bir söz ile kovdu ve hasta olanların hepsini iyileştirdi;

17 Öyle ki, Yeşaya peygamber aracılığıyla söylenen, "Zayıflıklarımızı kendisi aldı ve hastalıklarımızı yüklendi" sözü yerine gelsin.

18 Şimdi, İsa çevresinde büyük kalabalıklar görünce, karşı yakaya geçilmesini emretti. 

19 Ve bir yazıcı gelip O'na, "Ey Öğretmen, her nereye gidersen ardından geleceğim" dedi.

20 İsa da ona dedi: "Tilkilerin inleri ve gök kuşlarının yuvaları vardır; ama İnsanoğlu'nun başını yaslayacak yeri yoktur."

21 Ve öğrencilerinden bir başkası O'na, "Ya Rab, bana izin ver, önce gideyim ve babamı gömeyim" dedi.

22 Ama İsa ona, "Sen ardımdan gel ve ölüleri bırak, kendi ölülerini gömsünler" dedi.

23 Ve O kayığa binince öğrencileri de O'nu izleyip bindiler.

24 Ve işte, denizde büyük bir fırtına koptu; öyle ki, kayık dalgalarla örtüldü; O ise uyuyordu.

25 Ve öğrencileri O'na gelip, "Ya Rab bizi kurtar, mahvoluyoruz" diyerek O'nu uyandırdılar.

26 O da onlara, "Neden korkuyorsunuz, ey imanı az olanlar?" dedi.* O zaman kalkıp yelleri ve denizi azarladı ve büyük bir limanlık oldu.

27 Ve adamlar, "Bu nasıl biridir ki, yeller ve deniz bile O'na itaat ediyor?" diyerek şaştılar.

28 Ve İsa karşı yakaya Gergesinilerin memleketine geldiği zaman, cine tutuklu iki kişi mezarlardan çıkarak kendisini karşıladılar. Aşırı derecede azgındılar; öyle ki, hiç kimse o yoldan geçemiyordu.

29 Ve işte, bağırıp dediler: "Seninle yapacak neyimiz var, ey Tanrı'nın Oğlu İsa? Buraya, bize vaktinden önce işkence etmeye mi geldin?"

30 Şimdi, onlardan epey uzakta otlamakta olan sayıca çok bir domuz sürüsü vardı.

31 Ve cinler O'na, "Eğer bizi dışarı kovarsan domuz sürüsünün içine gitmemize izin ver" diyerek, yalvardılar.

32 O da onlara, "Gidin" dedi. Ve onlar çıkıp domuz sürüsünün içine gittiler. Ve işte, bütün domuz sürüsü uçurumdan aşağı, denize hızla koştular ve sularda öldüler.

33 Onları güdenler ise kaçtılar, şehre gidip her şeyi ve cine tutuklulara neler olduğunu anlattılar.

34 Ve işte, bütün şehir İsa'yı karşılamaya çıktı; ve O'nu görünce sınırlarından ayrılması için yalvardılar.