Yuhanna 10. bölüm

1 "Gerçekten, gerçekten söylüyorum size: koyun ağılına kapıdan girmeyip de başka yerden tırmanan kişi hırsız ve hayduttur.

2 Ama kapıdan giren, koyunların çobanıdır.

3 Kapıcı ona açar ve koyunlar onun sesini dinlerler; o da kendi koyunlarını adlarıyla çağırır ve onları dışarı götürür.

4 Kendi koyunlarını dışarı çıkarınca onların önünden gider; koyunlar da onu izler, çünkü sesini tanırlar.

5 Yabancının ardından ise gitmezler, ama ondan kaçarlar. Çünkü sesini tanımazlar."

6 İsa onlara bu benzetmeyi anlattıysa da, ne demek istediğini anlamadılar.

7 Bu yüzden İsa onlara yine, "Gerçekten, gerçekten söylüyorum size: Ben koyunlar için kapıyım” dedi.

8 Benden önce gelenlerin hepsi hırsız ve hayduttu; ama koyunlar onları dinlemedi.

9 Ben kapıyım. Eğer bir kimse Benden girerse, kurtulur; girer, çıkar, ve otlak bulur.

10 Hırsız ancak çalmak, öldürmek ve yok etmek için gelir. Ben ise onlar yaşama, hatta bol yaşama sahip olsunlar diye geldim.

11 Ben iyi çobanım; iyi çoban koyunlar için kendi canını verir.

12 Ama çoban olmayan ücretli adam, koyunların sahibi olmayan kişi, gelen kurdu görüp koyunları bırakıp kaçar; kurt da koyunları kapar ve dağıtır.

13 Şimdi, ücretli kişi kaçar, çünkü o ücretlidir; ve koyunlar için kaygılanmaz.

14 Ben iyi çobanım ve Benimkileri tanırım, Benimkiler de Beni tanırlar.

15 Tıpkı Baba Beni tanıdığı gibi Ben de Babayı tanırım ve koyunlar uğruna canımı veririm.

16 Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım da var: onları da getirmeliyim. Benim sesimi işitecekler; ve tek bir sürü ve tek Çoban olacak.

17 Baba şundan dolayı Beni sever; çünkü Ben canımı, tekrar geri almak üzere veriyorum.

18 Onu kimse Benden almıyor, ama Ben Kendim onu veriyorum. Onu hem vermeye hem de geri almaya yetkim vardır. Bu emri Benim Babamdan aldım."

19 Bu sözlerden dolayı Yahudiler arasında yine ayrılık oldu.

20 Onlardan birçoğu, "Onda cin var, delidir; niçin Onu dinliyorsunuz?" diyorlardı.

21 Başkaları da, "Bunlar cine tutulmuş birinin sözleri değildir. Cin körlerin gözlerini açabilir mi?" diyorlardı.

22 O sırada Yeruşalim’de adanma bayramı oldu; ve kış zamanıydı.

23 İsa da tapınakta, Süleyman'ın eyvanında geziyordu.

24 O arada Yahudiler Onun etrafını sarıp Kendisine, ”Ne zamana kadar bizi kuşkuda tutacaksın?” dediler. “Sen Mesih isen bize açıkça söyle."

25 İsa onlara, ”Size söyledim ama iman etmiyorsunuz” diye cevap verdi. “Babamın adıyla yaptığım işler, Benim için onlar tanıklık ediyor.

26 Ama siz iman etmiyorsunuz; çünkü size dediğim gibi, koyunlarımdan değilsiniz.

27 Koyunlarım sesimi dinler. Ben de onları tanırım ve onlar ardımdan gelirler.

28 Ve Ben onlara sonsuz yaşam veririm, ve asla mahvolmayacaklar. Hiç kimse onları elimden kapmaz.

29 Onları Bana veren Babam hepsinden büyüktür. Hiç kimse onları Babamın elinden kapamaz.

30 Ben ve Baba biriz."

31 O anda Yahudiler Onu taşlamak için yine taş aldılar.

32 İsa onlara, “Benim Babamdan size birçok iyi iş gösterdim” dedi. “Bu işlerden hangisi için beni taşlamak istiyorsunuz?”

33 Yahudiler Ona cevap vererek, "Seni iyi iş için değil, ancak Tanrı’ya küfrettiğin için taşlamak istiyoruz” dediler. “Ayrıca Sen insan olduğu zaman Kendini Tanrı yapıyorsun.”

34 İsa onlara şu karşılığı verdi: "Yasanızda, “Ben, siz ilâhlarsınız, dedim” diye yazılı değil mi?

35 Eğer kendilerine Tanrı'nın sözü gelenlere ilâhlar diye çağırıyorsa (ve Kutsal Yazılar bozulamaz),

36 Tanrı'nın Oğluyum dediğim için mi siz, Babanın kutsayıp dünyaya gönderdiği birine, “Tanrı’ya küfrediyorsun” diyorsunuz?

37 Benim Babamın işlerini yapmıyorsam Bana iman etmeyin.

38 Ama yapıyorsam, Bana iman etmeseniz bile, işlerime iman edin. Öyle ki, Babanın Bende, Benim de Babada olduğumu bilesiniz ve iman edesiniz.”

39 Bunun üzerine Onu yine yakalamaya çalıştılar. Ama O ellerinden sıyrılıp kurtuldu.

40 Ve yine Ürdün ırmağı ötesine, Yahya'nın daha önce vaftiz ettiği yere gitti ve orada kaldı.

41 Birçoğu Ona gelip, Yahya’nın hiçbir mucize yapmadığını ama Onun hakkında anlattığı her şeyin doğru olduğunu söylüyorlardı.

42 Ve orada birçoğu Ona iman ettiler.