Yuhanna 8. bölüm

1 İsa ise Zeytin dağına gitti.

2 Ertesi sabah yine tapınağa geldi. Bütün halk Onun yanına gidiyordu. O da oturup onlara öğretiyordu.

3 O arada din bilginleri ve Ferisiler, zina ederken yakalanmış bir kadın getirdiler. Kadını orta yere çıkararak

4 İsa’ya, “Öğretmen, bu kadın tam zina ederken yakalandı” dediler.

5 “Musa, Yasa’da bize böyle kadınların taşlanmasını buyurdu. Sen ne dersin?”

6 Bunları İsa’yı suçlayabilmek için bir neden arayarak Onu denemek amacıyla söylüyorlardı. Fakat İsa aşağıya eğilmiş, onlara hiç dikkat etmeden parmağıyla toprağa bir yazı yazıyordu.

7 Durmadan Kendisine sormaya devam edince doğruldu ve onlara, "Aranızda kim günahsızsa, ona ilk önce o taş atsın" dedi.

8 Ve yine eğilip yere yazı yazıyordu.

9 Onlar ise bunu işitince ve vicdanları tarafından suçlanmış olunca, yaşlılardan başlayarak sonuncusuna dek, birer birer dışarı çıktılar. Böylece İsa tek başına kaldı; kadın da ortada duruyordu.

10 İsa doğrulup kadından başka kimseyi görmeyince ona, "Kadın! Senin suçlayıcıların nerede? Kimse seni yargılamadı mı?" dedi.

11 O da, "Hiçbiri, ya Rab" dedi. İsa, “Ben de seni yargılamıyorum” dedi. “Git ve bundan sonra günah işleme.”

12 İsa yine halka konuştu ve onlara şöyle dedi: “Ben dünyanın ışığıyım. Benim ardımdan gelen karanlıkta yürümez, ama yaşam ışığına sahip olur.

13 Ferisiler, “Sen Kendin için tanıklık ediyorsun, tanıklığın gerçek değil” dediler.

14 İsa onlara şu karşılığı verdi: “Kendim için tanıklık etsem bile tanıklığım gerçektir. Çünkü nereden geldiğimi ve nereye gideceğimi biliyorum. Oysa siz nereden geldiğimi ve nereye gideceğimi bilmiyorsunuz.

15 Siz bedene göre yargılıyorsunuz; Ben de hiç kimseyi yargılamam.

16 Ve eğer Ben yargılasam da, Benim yargım gerçektir; çünkü Ben yalnız değilim, ama Ben ve Beni gönderen Baba.

17 Ve sizin Yasanızda da, iki adamın tanıklığı doğrudur diye yazılmıştır.

18 Ben Kendime ilişkin tanıklık ediyorum. Beni gönderen Baba da Bana ilişkin tanıklık ediyor."

19 O zaman Ona, “Senin Baban nerede?” diye sordular. İsa şu karşılığı verdi: “Siz ne Beni tanırsınız, ne de Babamı. Eğer Beni tanımış olsaydınız, Babamı da tanımış olurdunuz."

20 İsa bu sözleri tapınakta öğretirken hazine yanında söyledi; ve kimse Onu yakalamadı, çünkü saati henüz gelmemişti.

21 İsa yine onlara, “Ben gidiyorum” dedi. “Beni arayacaksınız ve günahınızın içinde öleceksiniz. Benim gideceğim yere siz gelemezsiniz.”

22 Bunun üzerine Yahudi yetkililer şöyle bir sonuç çıkardılar: “Acaba Kendini mi öldürecek ki Benim gideceğim yere siz gelemezsiniz diyor?”

23 İsa onlara, “Siz aşağıdansınız, Ben yukarıdanım” dedi. “Siz bu dünyadansınız, Ben bu dünyadan değilim.

24 İşte bu nedenle size, “Günahlarınızın içinde öleceksiniz” dedim. Benim O olduğuma iman etmezseniz, günahlarınızın içinde öleceksiniz.”

25 Bu kez, "Sen kimsin?" diye sordular. İsa, “Size söylediğim gibi başlangıçtan beri Varolan’ım" dedi.

26 "Sizin için söyleyecek ve yargı yürütecek çok sözüm var. Ama Beni gönderen gerçektir ve Ben Ondan duyduklarımı dünyaya söylüyorum."

27 Kendilerine Babadan söz ettiğini anlamadılar.

28 Bunun üzerine İsa onlara, "Siz İnsanoğlu'nu yukarı kaldırınca anlayacaksınız ki Ben Oyum. Ve Kendiliğimden hiçbir şey yapmam, ancak Baba'nın Bana öğrettiği gibi konuşurum” dedi.

29 “Beni gönderen Benimledir. Baba Beni yalnız bırakmadı. Çünkü Ben her zaman Onu hoşnut edeni yaparım.”

30 Bu şeyleri söylerken birçokları Ona iman ettiler.

31 O zaman İsa, Kendisine iman etmiş olan Yahudilere şöyle dedi: "Eğer Benim sözümde kalırsanız, gerçekten Benim öğrencilerimsiniz;

32 Gerçeği bileceksiniz, ve gerçek sizi özgür kılacak."

33 Ona şöyle cevap verdiler: "Biz İbrahim'in soyuyuz ve hiçbir zaman kimseye kölelik etmedik; Sen nasıl, Özgür olacaksınız diyorsun?"

34 İsa onlara şöyle cevap verdi: "Gerçekten, gerçekten söylüyorum size — günah işleyen herkes günahın kölesidir.

35 Fakat köle sonsuza dek evde kalmaz; Oğul sonsuza dek kalır.

36 Böylece, Oğul sizi özgür kılarsa, gerçekten özgür olursunuz.

37 İbrahim’in soyu olduğunuzu biliyorum. Yine de Beni öldürmeye çalışıyorsunuz, çünkü Benim sözüm içinize sığmıyor.

38 Ben Kendi Babamın yanında gördüklerimi söylüyorum, sizse sizin babanızdan gördüklerinizi yapıyorsunuz."

39 Onlar cevap verip Kendisine, "Babamız İbrahim'dir" dediler. İsa onlara, "Eğer İbrahim'in çocukları olsaydınız, İbrahim'in işlerini yapardınız” dedi.

40 “Ama şimdi Beni, Tanrı'dan işittiğim gerçeği size söylemiş olan Adamı, öldürmeye çalışıyorsunuz; İbrahim bunu yapmadı.

41 Siz kendi babanızın yaptığını yapıyorsunuz." Bunun üzerine Ona, “Biz zinadan doğmadık. Bir tek Babamız var, o da Tanrı’dır” dediler.

42 İsa, “Tanrı Babanız olsaydı, Beni severdiniz” dedi. “Çünkü Ben Tanrı’dan çıktım ve geldim. Kendiliğimden gelmedim: Beni O gönderdi.

43 Söylediklerimi neden anlamıyorsunuz? Çünkü sözümü dinlemeye dayanamıyorsunuz.

44 Sizin babanız İblis’tir; ve siz onun şehvetlerini yerine getirmek istiyorsunuz. O başlangıçtan beri katildi ve gerçekte durmadı, çünkü onda gerçek yoktur. Yalan söylediği zaman, kendininkinden söyler; çünkü o yalancıdır ve yalanın babasıdır.

45 Oysa Ben gerçeği söylerken Bana iman etmiyorsunuz.

46 Benim hatalı olduğumu aranızdan kim kanıtlayabilir? Madem gerçeği söylüyorum, neden Bana iman etmiyorsunuz?

47 Tanrı’dan olan, Tanrı’nın sözlerini dinler. İşte siz dinlemiyorsunuz çünkü Tanrı’dan değilsiniz.”

48 Yahudiler buna cevap vererek Ona şöyle dediler: "Sen Samiriyeli'sin ve Sende bir cin var demekte haklı değil miyiz?"

49 İsa cevap vererek, "Bende cin yoktur” dedi. “Ama Babamı onurlandırıyorum; oysa siz Beni aşağılıyorsunuz.

50 Ne var ki, Ben Kendi yüceliğimi aramıyorum; arayan ve yargılayan Biri vardır.

51 Gerçekten, gerçekten söylüyorum size — Sözümü kim tutarsa sonsuza dek ölüm tatmayacaktır."

52 Yahudiler Ona şöyle dediler: "Şimdi anladık ki, Sende bir cin vardır. İbrahim öldü, peygamberler de, ya Sen, Sözümü kim tutarsa sonsuza dek ölüm tatmayacaktır diyorsun.

53 Sen, ölmüş olan babamız İbrahim'den daha büyük müsün acaba? Peygamberler de öldüler; Sen Kendini kim yapıyorsun?"

54 İsa şöyle cevap verdi: "Eğer Ben Kendimi yüceltirsem, yüceliğim hiçtir. Beni yücelten, ‘Tanrımız’ diye çağırdığınız Babamdır.

55 Siz Onu tanımadınız; ama Ben Onu tanırım. Eğer Onu tanımadığımı söylersem, sizin gibi yalancı olurum. Ama Ben Onu tanırım ve sözünü tutarım.

56 Babanız İbrahim Benim günümü görmesine seviniyordu; gördü ve sevindi.”

57 Bu söze Yahudiler, "Daha elli yaşında bile değilsin" dediler. “Ve İbrahim'i de mi gördün?"

58 İsa onlara, “Gerçekten, gerçekten söylüyorum size — İbrahim olmadan önce Ben varım” dedi.

59 O zaman Onun üzerine atmak için yerden taş aldılar; ama İsa gizlenip onların ortasından geçerek tapınaktan çıktı ve gitti.