Yuhanna 20. bölüm

1 Haftanın ilk günü Magdalalı Meryem daha karanlıkken, erkenden mezara gelip taşın mezardan kaldırılmış olduğunu görüyor.

2 O zaman koşup Simun Petrus'a ve İsa'nın sevdiği öbür öğrenciye gelip onlara, "Rab'bi mezardan alıp götürdüler ve Onu nereye koydular bilmiyoruz" diyor.

3 Petrus ile öbür öğrenci hemen dışarı çıkıp mezara doğru gittiler.

4 İkisi birlikte koşuyordu; fakat öbür öğrenci Petrus'tan daha hızlı koşuyordu ve mezara önce geldi.

5 Ve eğilip yatmış olan keten bezleri gördü ama içeri girmedi.

6 Simun Petrus onun ardından gelip mezarın içine girdi ve yatmış olan keten bezleri gördü.

7 Ayrıca Onun başına sarılmış olan mendili, keten bezlerle birlikte olmayıp da özel bir şekilde dürülmüş başka bir yerde gördü.

8 O zaman mezara ilk gelen öbür öğrenci de girdi, gördü ve iman etti.

9 Çünkü o sırada Kutsal Yazılardan, Onun ölüler arasından dirilmesi gerektiğini henüz bilmiyorlardı.

10 Böylece öğrenciler yine evlerine gittiler.

11 Meryem ise ağlayarak dışarda mezarın yanında duruyordu. Ağlarken eğilip mezarın içine baktı.

12 Ve iki melek gördü. Biri İsa'nın cesedinin yattığı yerin başucunda, öbürü de ayakucunda, beyaz elbiseler içinde oturuyorlardı.

13 Kendisine, "Kadın, niçin ağlıyorsun?" dediler. O da onlara: "Rabbimi alıp götürdüler ve Onu nereye koyduklarını bilmiyorum" dedi.

14 Bu şeyleri söyleyince geriye doğru döndü ve ayakta duran İsa'yı gördü; fakat Onun İsa olduğunu anlamadı.

15 İsa ona, "Kadın, niçin ağlıyorsun? Kimi arıyorsun?" dedi. Meryem Onun bahçıvan olduğunu sanarak Ona: "Efendim, eğer Onu sen götürdünse, nereye koyduğunu bana söyle, ben de Onu alıp götüreyim" dedi.

16 İsa ona, "Meryem!" dedi. Meryem dönüp Kendisine, "Rabbuni!" dedi ki, 'Öğretmen' demektir.

17 İsa ona: "Bana dokunma çünkü daha Babamın yanına çıkmadım" dedi. "Ama kardeşlerime git ve onlara söyle, 'Benim Babamın ve sizin Babanızın, Benim Tanrımın ve sizin Tanrınızın yanına çıkıyorum."

18 Magdalalı Meryem gelip öğrencilere, Rabbi gördüğünü ve Onun kendisine bunu söylediğini bildirdi.

19 Aynı gün, haftanın ilk günü akşam, Yahudilerin korkusundan öğrencilerin toplandıkları yerin kapıları kapalıyken, İsa geldi ve ortada durup onlara, "Size esenlik olsun!” dedi.

20 Bunu söyleyince onlara ellerini, ayaklarını ve böğrünü gösterdi. Rabbi görünce öğrenciler sevindi.

21 İsa onlara ikinci kez: "Size esenlik olsun!” dedi. "Baba Beni gönderdiği gibi Ben de sizi gönderiyorum."

22 Bunu söyleyince, onların üzerine üfledi ve onlara: "Kutsal Ruh'u kabul edin” dedi.

23 “Kimin günahlarını bağışlarsanız, onlara bağışlanmış olur; kimlerinkini alıkoyarsanız, alıkonmuş olur."

24 Ama Onikilerden biri, Didimos denilen Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi.

25 Öbür öğrenciler ona, "Rabbi gördük" dediler. Ama kendisi onlara, "Onun ellerinde çivi yaralarını görmeden, parmağımı çivilerin yaralarına sokmadan ve elimi kaburga kemiklerine koymadan inanmam" dedi.

26 Sekiz gün sonra Onun öğrencileri yine evdeydi. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalıyken İsa gelip ortada durdu ve, "Size esenlik olsun!” dedi.

27 Ondan sonra Tomas'a: "Parmağını buraya getir ve ellerime bak” dedi. “Elini de ver, kaburga kemiklerime koy; ve imansız olma, ama imanlı ol."

28 Tomas da cevap verip Ona, "Rabbim ve Tanrım!" dedi.

29 İsa ona: “Sen Beni gördüğün için iman ettin” dedi. “Görmeden de iman edenlere ne mutlu!"

30 Böylece İsa, öğrencilerinin önünde bu kitapta yazılmamış başka birçok mucize yaptı.

31 Ama İsa'nın, Tanrı'nın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz ve iman edip Onun adına yaşama kavuşasınız diye bunlar yazılmıştır.